امان وی وی امان

چند روزی هست که مدام آهنگی که می‌ذارم یه ترانه کردیه به اسم "امان" از احمد نازدار (امیدوارم درست خونده و نوشته باشم). کلیپش رو توی یوتوب دیدم؛ فکر می‌کنم توی اورامان فیلم‌برداری شده باشه.
نمی‌دونم با فرهنگ کردها تا چه حد آشنا هستید. مردمانی بسیار خونگرم و مهمون‌نوازند. از لحاظ شعر و موسیقی خیلی غنی هستند و با وجود سختی‌های تاریخی که بهشون گذشته، به نسبت ما تهرانی‌ها بسیار شادتر و خوشدل‌تر هستند. توی همین کلیپ می‌شه دید که مردم چه راحت همگی دور هم جمع می‌شن و شروع می‌کنن به آهنگ زدن و رقصیدن و چقدر هم این رقص کردی متین و باوقاره. از نظر زبان هم به نظر من، که جز فارسی زبان ایرانی دیگری بلد نیستم، خیلی جالبه که می‌شه همبستگی‌های واژه و دستور زبان رو بین فارسی و کردی امروز به راحتی تشخیص داد...
البته از اونجا که مملکت ما به وسیله غیرایرانی‌ها اداره می‌شه (درسته که از نظر محل تولد و رشد، احمدی‌نژاد و خامنه‌ای و ... ایرانی حساب می‌شن، ولی مشکل این‌جاست که جامعه ما بیمار شده و به خاطر این بیماری ضدفرهنگ تولید می‌کنه. این کسایی که الان در صدر قدرت هستند، نتیجه همین بیمارین.) کردها هم حق قانونی سود بردن از هویت خودشون رو از دست دادن، سرکوب فرهنگی اونجا هم مثل شهرهای دیگه وجود داره؛ یه جا پاسارگاد رو می‌کنن زیر آب، تو کردستان زبونشون رو ممنوع می‌کنن؛ توی پایتخت بودجه‌ها صرف نمایشگاه قرآن و مسابقه قرآن‌خوانی و غیره می‌شه، کردها هم زورزورکی باید شیعه دوازده امامی بشن؛ خلاصه اینکه رفتار حکومت با اون‌ها هم همونه که با دیگر نواحی ایرانه، از هیچ نظر بهتر نیست، که از بعضی نظرها بدتر هم هست.
همین‌طوری به منابع رجوع نکرده، نام‌های زیادی از کردستان به خاطرم میاد: شوان، قاسم‌لو، دکتر رویا طلوعی، شرف‌کندی و ... امیدوارم راهشون ادامه پیدا کنه تا بتونیم دست به دست هم از شر این حکومت ضحاک‌سیرت رها بشیم.